Na de lager school mocht ik het voortgezet onderwijs gaan verkennen. Gelukkig was er een brugklas. Ik mocht op de Havo beginnen. Dat werd het Pascalcollege. Waarom het geen succes werd weet ik niet meer maar de tweede klas werd voortgezet op Mavo Zuid. Voor mijn gevoel heb ik die makkelijk uitgezeten. Klaverjassen in de aula en foto’s afdrukken in de donkere kamer. Was een fijne tijd.
Na de Mavo moest er verder geleerd worden. Toch weer terug naar het Pascalcollege. Inmiddels wat ouder en wijzer geworden merkte ik dat het studeren niet helemaal mijn ding was. In ieder geval niet zoals daar van mij werd verwacht. Tijdens de wiskundeles van meester Visser zat ik te tekenen. Geen groot succes dus.
Goede raad was niet duur. Er moest een vak geleerd worden. Nu lag de MTS nog dichter bij huis en dat was dus wel een uitkomst. Ik had ondertussen de elektronicahobby ontdekt en zo werd een geschikte richting gevonden. Maar teveel tijd aan hobby besteden en te weinig leren is ook geen goede combinatie. Na twee jaar was de koek op. Werken was het devies. En niet kort daarna in dienst.